Hapto komt van hapsis: tast
Nomie komt van nomos: wetmatigheid
Haptonomie gaat dus over de wetmatigheden in de tastgevoeligheid.
Of anders gezegd: het is een lichamelijke aangelegenheid.
Het gaat over voelen en dat is lastig uit te leggen of te omschrijven.
Haptonomie kun je het beste ervaren, net als bij uitleggen hoe iets smaakt kun je het beter proeven/ervaren.
Toch zal ik het nog enigszins trachten uit te leggen.
Ons lichaam is expert op het gebied van voelen.
Ons hoofd niet
Ons hoofd vindt iets van het voelen: het is prettig of niet prettig.
Het lichaam voelt gewoon.
Toch is dat niet zo gewoon als ik het hier opschrijf.
Ons lichaam kan héél precies aangeven hoe het met ons gaat en wat we nodig hebben.
Soms is dat puur lichamelijk, in de zin van: het lichaam heeft iets nodig om te functioneren.
Bijvoorbeeld: dorst.
Het lichaam heeft water nodig, geeft een signaal dat wij herkennen als dorst.
We drinken en de dorst is gelest.
Dit heet de vervulling van een behoefte.
Soms is het niet puur lichamelijk.
Het lichaam heeft iets nodig om te functioneren maar er is geen materie voorhanden om deze behoefte in te vullen.
Dan kan het zijn dat het lichaam aandacht nodig heeft, rust acceptatie of zorg.
Als we dit herkennen en we ons lichaam ook op dit vlak kunnen geven wat het nodig heeft leven we in overeenstemming
met ons lichaam.
Deze niet puur lichamelijke aangelegenheid, die zich lichamelijk kan uiten, noemen we verlangen.
Deze is eigenlijk nooit invulbaar, deze wil gewoon graag gehoord worden.
De haptonomie houdt zich o.a. bezig met deze 2 processen die zich altijd, in elk lichaam, in elk leven voordoen:
Behoefte en Verlangen.
Door middel van tast en lichaamstaal kunnen deze processen herkend worden.
Het lichaam reageert namelijk altijd eerlijk.
Een voorbeeld:
Bij een ontmoeting waarbij iemand je een hand geeft voel je direct aan je lichaam of deze hand je begroet of niet.
Of zonder aanraking:
In een volle trein zoek je het liefst een plekje naast iemand die "goed voelt".